به نام خدا

آموزش طنزنویسی: روایت با فاصله‌گذاری

ملیسا بنک: یک شگرد اساسی برای ایجاد طنز این است که موقع نوشتن، بین خودتان و چیزهای دیگر فاصله بگذارید و همه چیز حتی خودتان را از بیرون ببینید.

نوشتن به این شکل در واقع نوعی آشنایی‌زدایی از همه کس و همه چیز است. یعنی طوری خونسرد، بی‌طرفانه و مثل یک غریبه درباره ی چیزی حتی آشنا بنویسیم که همه‌ی چیزهایی را که برای ما آشناست یک‌دفعه غریبه، نا‌آشنا یا تازه جلوه دهد.

مثلا غریبه‌ای از کشوری دیگر به خانه‌مان بیاید. این غریبه مفهوم پول، حسادت، زیاده‌خواهی، قیافه‌گرفتن‌ها، چشم و هم‌چشمی، جاری و باجناق، معانی پنهان، نیش و کنایه‌ها، فیس و افاده‌ها و… را نمی‌فهمند و گاه رفتاری می‌کنند و حرف‌هایی از روی سادگی و معصومیت می‌زنند که برای ما خنده‌دار است.

یک نکته‌ی مهم دیگر اینکه برای نوشتن طنز باید از بالا تمام وقایع را ببینی، حب و بغض‌ها را کنار بگذاری و صادقانه و بدون جبهه‌گیری به موضوعات بنگری تا طنزی شیرین و دلچسب خلق کنی.

پس همیشه فاصله‌ی خود با موضوع را حفظ کن و علی‌الخصوص اجازه نده عصبانیت و ناراحتی‌ات از سوژه در طنزت راه یابد چون عصبانیت آفت طنز است.