به نام خدا

آموزش طنزنویسی: طرح داستان

همانطور که در آموزش‌های قبلی گفته بودم داستان طنز قبل از اینکه طنز باشد باید داستان باشد یعنی اصول و قواعد داستان‌نویسی در آن رعایت شده باشد و جذابیت و کشش اولیه را داشته باشد. حس تعلیق به مخاطب بدهد و او را درگیر خود کند. بعد از آن به مرحله‌ی طنزآمیز کردن داستان می‌رسیم.

اما برای اینکه داستان کشش اولیه را داشته باشد و بتواند مخاطب را جذب خود کند به عواملی نیاز است که یکی از مهمترین آنها طرح اولیه داستان است.

در اینجا به چند تعریف در مورد طرح می‌پردازیم تا این مفهوم، خوب برای‌تان جا بیفتد:

طرح زاییده سوژه است. سوژه یعنی خلاصه‌ی یکی دو خطی داستان. ما می‌توانیم از سوژه هزاران طرح بنویسیم.

طرح یعنی چیدن حوادث داستانی به نحوی پرکشش به دنبال هم، حوادثی که با هم ارتباطی قوی داشته باشند.

طرح یعنی کنار هم قراردادن سلسله حوادث به طور منطقی و جذاب به طوری که در خواننده حس تعلیق(دوبه‌شکی، آویزان بودن) ایجاد کند.

طرح یعنی حوادث و اتفاقات زندگی را گزینش و فشرده کنیم و زواید خسته‌کننده آن را کنار بگذاریم. طرح باید قوی و استوار باشد یعنی سلسله حوادث آن چفت و بست دقیقی داشته باشد و رابطه علت و معلولی تک‌تک صحنه‌ها درست و به‌جا باشد. یعنی در مقابل هر چرایی، یک پاسخ منطقی وجود داشته باشد.

از آن‌جا که نوشتن طرح اولیه برای داستان از ضروریات و الزامات داستان‌نویسی است، پس با نوشتن طرح‌های مختلف و بازنویسی‌های زیاد، بهترین آن را انتخاب و وارد دنیای داستان‌نویسان حرفه‌ای شوید.